“Zodra haar naam genoemd wordt, begint Gerrie te stralen. En ze blijft stralen tot het filmpje uit is. ‘Je mag wel hier komen hoor’, zegt ze tegen Piet en Gé. We hebben elkaar nog nooit ontmoet, maar toch heb ik het gevoel dat we elkaar kennen’, zeggen de mannen. ‘Ja’, beaamt Gerrie, en ze raakt even liefkozend het beeldscherm aan. Het filmpje zit vol met liedjes, omdat Gerrie daar zo van houdt, en zij heeft ze vanaf de eerste noot meegezongen, en in haar handen geklapt. Gerrie is een paar dagen geleden uit haar elektrische rolstoel gevallen. Ze heeft veel pijn aan haar heup en moet 6 weken blijven liggen. Piet en Gé van de PTT weten van niks en schallen ‘op een grote paddenstoel’ en Gerrie’s beide beentjes vlogen ‘hoepla’ in de lucht. Ze kan er de humor wel van inzien en schatert het uit. Aandachtig leest Gerrie de kaart van beide postbodes, echt uit het PTT-gebouw, want ze herkent de postvakjes. Gerrie kijkt het filmpje nog eens en dan klap ik mijn laptop dicht. We zingen de hele dag nog ‘Ik ben Piet, en ik ben Gé, Piet en Gé van de PTT.” Gesineke, nicht van Gerrie
“Teresa is een bewoonster uit de wijk. De aandacht die zij krijgt betekent heel veel voor haar. Prachtig hoe zij erop reageert. De foto’s die in het filmpje zijn verwerkt zijn ook een feest van herkenning. Bij de mensen in de wijk heb ik persoonlijk contact met de relatie, zoals familie van de bewoner. De meeste mensen in de wijk zijn niet dementerend maar hebben het zwaar te verduren of zijn alleen. Super dat dit project een verschil kan maken.” Medewerker Wijkzorg
“Piet en Gé zijn in één woord geweldig. De reacties van bewoners zijn onbeschrijfelijk mooi. Je ziet aan de bewoners dat ze ervan genieten. De spelers van de Sunshine Society hebben er een goed oog voor op wat voor manier ze bewoners kunnen benaderen en spelen hier heel goed op in. Ze weten goed wie hun doelgroep is en kunnen met iedereen een connectie maken. Tijdens corona hebben ze filmpjes gestuurd naar sommige bewoners. Niet alleen de bewoners zijn dol op Piet en Gé, maar ook familie en collega’s vinden het geweldig.” Anouk, activiteitenbegeleidster in Woonzorgcentrum De Componist
“Ze vond het heel leuk en had tranen in haar ogen. Ze vond het wel een beetje gek toen haar naam werd genoemd, en toen ze foto’s zag werden de emoties hoger. Toen het afgelopen was, zei ze ‘Ooh, vandaar dat je zoveel vragen stelde over vroeger!’, en gingen we samen oude foto’s bekijken.” Dochter Ria
“We werden gevraagd om mee te doen met het project Post! We hadden eerst wat lichte weerstand, omdat het het zoveelste project is dat bij ons aanklopt. Maar na het zien van het eerste filmpje en vooral de emotie die het teweeg brengt bij de ouderen en hun naasten zijn we helemaal om. Het roep verbazing, herkenning, trots en nog zoveel meer op! Deze post! filmpjes gaan dwars door alle rangen, standen en lagen heen. Hier geniet iedereen van.” Noortje Rozema, directeur Oog voor Utrecht
Hartverwarmende reacties
Van de ouderen en van hun families en zorgpersoneel ontvangen we prachtige reacties op de video’s. De filmpjes en postkaarten hebben nog dagen, soms weken na het afleveren impact, en geven aanleiding tot het voeren van gesprekken over vroeger en het bekijken van oude foto’s, bijvoorbeeld met familie of met zorgmedewerkers. De persoonlijke aandacht die we geven aan de ouderen betekent ontzettend veel voor ouderen die het zwaar te verduren hebben of alleen zijn. Een ogenschijnlijk klein gebaar met een groots effect.
We maakten een compilatie met de mooiste video’s en reacties die we afgelopen periode ontvingen:
Meer informatie
Post
Een prentbriefkaart uit verre streken, een verjaardagswens of een vakantiegroet vanaf de Veluwe. ‘Een kaartje, kleine moeite, groot plezier’ was ooit de slogan van PTT Post. Maar tegenwoordig sturen we elkaar telefonisch berichtjes of een foto vanuit het vliegtuig op weg naar een verre bestemming. Ook leuk, maar toch gaat er weinig boven een echte ansichtkaart. Elk filmpje speelt zich af in het decor van een ouderwets postkantoor. Daar werken kantoor beambte Piet en postbode Gé van de PTT. Terwijl zij de post sorteren zingen zij, begeleid op ukelele, speciaal voor mevrouw of meneer op ludieke wijze een persoonlijk lied. In het lied worden, indien mogelijk, oude foto’s van de ontvanger verwerkt, die herinneringen oproepen en zorgen voor directe herkenning. Ook wordt er in beeld op een ouderwetse typmachine een brief geschreven die met een ferme stempel op de envelop de postzak in gaat, op weg naar mevrouw of meneer. Wij sturen de brief per post naar het verzorgingshuis of huisadres van de oudere. Daar zal een zorgmedewerker, familielid of kennis onze brief bezorgen bij mevrouw of meneer. Van wie zou het zijn?! Dat is meteen het moment dat ons filmpje op een tablet, tv of telefoon aan mevrouw of meneer getoond wordt.
Zo brengen we de buitenwereld naar binnen. Het filmpje kan (net als de post) bij herhaling aan de ontvanger getoond worden. Het kan ook een positief effect hebben bij een (moeilijk) zorgmoment, of wanneer de oudere zich onrustig of verdrietig voelt. Deze herhaling maakt dat Piet en Gé (net als bij onze terugkerende huiskamerbezoeken) bekenden van de ontvanger gaan worden. Met het project Post! wil stichting Sunshine Society het persoonlijke kaartje nieuw leven inblazen, maar wel in combinatie met moderne middelen.
Het kan een onzekere soms eenzame tijd zijn dat mensen geen of minder bezoek mogen ontvangen. Daarom hebben we in 2021 dit project opgezet. Zo kunnen wij altijd de mensen een persoonlijk hart onder de riem steken.
“Het is post die raakt!” Margareta Niens, Hoofd Welzijn Nieuw Chatreuse in Utrecht
